Plonowanie roślin w aspekcie pobrania składników pokarmowych
Karolina Frąckowiak – Pawlak
Każdy żywy organizm, w tym i roślina, aby tworzyć biomasę musi wbudować w swoje struktury składniki pokarmowe w postaci białek i innych substancji. To odpowiednie odżywienie roślin, pobranie składników pokarmowych w odpowiednich ilościach i proporcjach, gwarantuje uzyskanie wysokich plonów. Im większa jest akumulacja i dostępność składników tym większy plon osiągają rośliny.
Na bazie wieloletnich badań wykonano analizę wpływu UGmax na pobranie składników pokarmowych. Jako bazę wykorzystano między innymi plony roślin uprawnych uzyskane na przełomie lat 2005-2011 w Katedrze Chemii Rolnej i Biogeochemii Środowiska UP w Poznaniu. Doświadczenia te założono w taki sposób, że aplikacja wszystkich składników pokarmowych, w tym i azotu, na wszystkich poletkach była jednakowa. Jedynym czynnikiem różnicującym doświadczenie była aplikacja (wariant z UGmax) lub jej brak (wariant kontrola- bez UGmax) użyźniacza glebowego. Średnie plony z 7 lat przedstawia tabela 1.
Pobranie jednostkowe azotu informuje nas ile N musi pobrać roślina, aby wyprodukować 1t plonu głównego. Wartość ta dla poszczególnych gatunków jest zdefiniowana na stałym zbliżonym poziomie. Tabela 2 przedstawia pobranie jednostkowe azotu dla badanych roślin uprawnych.
Znając pobranie jednostkowe i plon roślin można z prostego wzoru określić całkowite pobranie azotu z gleby przez rośliny:
PcN = PjN * PGr
Gdzie Pc – pobranie całkowite azotu
PjN – pobranie jednostkowe azotu
PGr – plon główny roślin
Na podstawie powyższego równania obliczono i przedstawiono w tabeli 3 (przyjmując najmniejsze wartości z pobrania jednostkowego) pobranie czystego azotu z gleby przez rośliny, na bazie prowadzonych doświadczeń. Średnio na przestrzeni siedmiu lat badań, przy samej aplikacji UGmax, zwiększyło się pobranie N od 11,16 do 30,23 kg /ha/rok.
Kolejnym pytaniem badawczym postawionym podczas prowadzenia badań naukowych w omawianym temacie była możliwość zmniejszenia dawki azotu mineralnego, przy zachowaniu stałego poziomu plonów, podczas aplikacji UGmax. Celem weryfikacji takiej hipotezy założono ścisłe doświadczenia, w których na tle wzrastających dawek azotu mineralnego aplikowano (wariant UGmax) lub nie aplikowano (wariant kontrolny).
Tabele od 4 do 6 przedstawiają średnie plony roślin na tle zróżnicowanego nawożenia azotowego. W każdym z tych doświadczeń UGmax istotnie zwiększał plon roślin. Jednocześnie zwiększył wykorzystanie azotu mineralnego. W praktyce rolniczej oznacza to, że rolnik może przy aplikacji UGmax zmniejszyć nawożenie azotem i osiągnąć poziom plonów zbliżony do większych dawek azotu.
W sposób obrazowy powyższe wyniki przedstawiają wykresy od 1 do 3. Analiza regresji pomiędzy wielkością osiągniętego plonu, a dawkami azotu mineralnego aplikowanego w doświadczeniu przy wariantach z UGmax i na kontroli wskazuje jednoznacznie na wektorowy wzrost plonu przy aplikacji UGmax.
Każdorazowa aplikacja UGmax przyczyniała się do zwiększania pobrania i wykorzystania składników pokarmowych, przy jednoczesnej stabilizacji ich zawartości w glebie, a niejednokrotnie nawet wzroście. Wskazuje to na fakt zwiększenia aktywności mikroorganizmów glebowych i uruchamiania niedostępnych składników pokarmowych, potwierdzają to wyniki uzyskane w UP Poznań (tabela 10), a także innych Jednostek, m,in. prof. Kazimierza Jabłońskiego (tabela 11).
W odpowiedzi na postawioną hipotezę badawczą „aplikując UGmax można obniżyć dawki nawożenia azotem bez spadku plonu roślin
Podobnie jak w przypadku pobierania azotu przez rośliny można ocenić pobieranie innych składników pokarmowych.
Na bazie iloczynu plonu z pobraniem jednostkowym, uzyskano średnie pobranie podstawowych składników pokarmowych przez rośliny, które wzrastały bez UGmax oraz tych potraktowanych UGmax (tabela 8). Rośliny z UGmax zakumulowały, w zależności od gatunku, od 6 do 19 kg/ha więcej fosforu, od 9 do 80 kg/ha więcej potasu, od 2 do 11 kg/ha więcej magnezu oraz od 2 do 9 kg/ha więcej siarki (tabela 9). Przyjmując za GUS, że w minionym roku zużyto w nawozach mineralnych średnio ok 71 kg/ha azotu; 26 kg/ha fosforu oraz 29 kg/ha potasu pierwiastki dodatkowo pobrane dzięki UGmax stanowią olbrzymią wartość.
Każdorazowa aplikacja UGmax przyczyniała się do zwiększania pobrania i wykorzystania składników pokarmowych, przy jednoczesnej stabilizacji ich zawartości w glebie, a niejednokrotnie nawet wzroście. Wskazuje to na fakt zwiększenia aktywności mikroorganizmów glebowych i uruchamiania niedostępnych składników pokarmowych, potwierdzają to wyniki uzyskane w UP Poznań (tabela 10), a także innych Jednostek, m,in. prof. Kazimierza Jabłońskiego (tabela 11).
Wnioski
1
UGmax przyczynia się do wzrostu plonu roślin uprawnych.
2
Stosowanie UGmax prowadzi do wzrostu zawartości dostępnych dla roślin składników pokarmowych w glebie
3
UGmax przyczynia się do zwiększenia akumulacji składników pokarmowych przez rośliny.
4
Stosowanie UGmax przyczynia się do większej efektywności stosowanych nawozów
mineralnych.
5
UGmax inicjuje i przyspiesza rozkład resztek pożniwnych bez konieczności aplikacji azotu „na słomę”.
Zwiększ plon roślin!
Zamów UGmax już teraz
SPRWDŹ INNE BADANIA
Słoma – problemy
czy korzyści
Stefan Troka na podstawie wyników badań przeprowadzonych przez dr hab. inż Karola Kotwicę, prof. nadz. UTP w Katedrze Podstaw Produkcji Roślinnej i Doświadczalnictwa UTP w Bydgoszczy, m.in. w ramach projektu badawczego PB 0834/B/P01/2009/36 finansowanego przez MNiSW.
Wpływ stanu gleby na rozwój roślin
Karolina Frąckowiak – Pawlak
na podstawie wyników badań Katedry Chemii Rolnej i Biogeochemii Środowiska Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu pod kierownictwem prof. dr hab. Witolda Grzebisza oraz Katedr Gleboznawstwa i Ochrony Gleb Uniwersytetu Technologiczno – Przyrodniczego w Bydgoszczy i Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego w Olsztynie pod kierunkiem prof. dr hab. inż Jacka Długosza.
